A member of the Kioga people. (GRIFFIN NEST).

A representative of the Green People, the best expert on the border mountains with Estcarp. He was Kathtei's guide on Estcarp's journey to regain her lost magical abilities. He had a very valuable blanket made of maggot threads - light and folded to the size of the palm of his hand, which, when unfolded, became a sheet that could cover several people and keep them warm. Seriously injured during an avalanche in which Kathtea was separated from the expedition to Estcarp. (SORCERESS OF WITCHES).

A young woman from the Kioga people, a friend of Joisan. (GRIFFIN NEST).

An adept of darkness from the time of Tolar Its walls were broken by Plasper's forces. (CAT GATE).

See Varn. (ON GUARD OF THE WITCH WORLD).

Creatures encountered in Arvon. About birds' heads and human bodies whose blood kills when it falls on a living being, and which fight even after being quartered. (SONGWEAVER).

A city/state south of Estcarp beyond Karsten. Known for its glassware. Estcarp maintained trade relations with him. The area around Varn is a treeless plain, the largest plants of which were menacing thorny fan-shaped shrubs facing the sea. To the east of Varn stretched mountains that the inhabitants of the city had never crossed.
The city itself was located on a bay, the entrance to which was protected from the sea by underwater rocks. On either side of the entrance rose steep rock walls, with war machines set on them. Beyond this entrance was a bowl-shaped bay and a city. Colorful ships in the harbour and successive terraces of houses of different colours: blue at the bottom, then green, purple, wine red, pink and bright yellow. Each row of houses stood higher than the previous one on the sloping slope of the valley. All the doors and windows of the houses were decorated with intricate bas-reliefs depicting vine shoots, on the stems of which, instead of flowers, there were disks tightly filled with lines that could be runes. On the top terrace stood two huge yellow buildings, of which the Guardian was on the right side of the main staircase, and the one on the right, with its heavy thick glass doors, had a huge hall with columns of misty glass supporting a ceiling with a circle of chairs.
The years are counted by the inhabitants of Varn from the year of the founding of the town. At the time of the expedition of Destree m'Regnant it was the year 6810. At that time, there was an earthquake and a great wave destroyed the lower terraces of the city. Most of the women died in their chambers. The river flowing through the city changed course, finding its outlet a few miles away.
The city was rebuilt with a supply of abandoned ships from the coast of the southern continent. (DEAD SHIP HARBOR).

The Falconer, the War Lord of the Falconer nation after the Great Stir. When he learned of the pact proposed by the Lady of the Valley of the Sea Fortress - he sent out a Call to Linna - forcing the women of the villages to accompany them. Every fifth woman fled his villages after the Great Movement. Tall, thin and wiry, she had gray eyes and black hair. (PACT OF FALCONERS).

The people who inhabit the city of Varn. He does not belong to the Karsten or the Old Race. He is afraid of the sea, although he lives by the sea. It fishes in coastal waters using small boats. They do not associate with foreigners.
Most people didn't describe the city. A few families cultivated the fields in the area, or raised sheep-like creatures. The latter, smaller and with longer legs, were overgrown with wool with a long veloose, from which water-impermeable fabrics were woven.
The inhabitants of the city wore sterry-gray costumes and strange headdresses - a cone wrapped in a thick sash. They had dark skin, narrow beards, and large dark eyes, elongated by dark lines extending back and up to their temples. High dignitaries or priestesses use crystal balls that change color, possibly showing the intentions or talent of the aliens.
Social relations required women to stay at home, with the exception of the priestess, who was dressed in a long mantle and a hood covering her face in the streets. (DEAD SHIP HARBOR).

The land of Eldor, lying in the lands abandoned by Arvon to become part of the Great Wasteland. (CURSE OF THE ARSTHOR).

A hard and precious wood, shining like gold when polished. Used to make a table and benches in the temple of Gunnora south of the Var. (ON GUARD OF THE WITCH WORLD).

An inhabitant of the Green Valley, a scout during the Closing of the Gates. (ON GUARD OF THE WITCH WORLD).

A Kiog horse taken on a gate closing expedition. A friend of Vasan. (GATE CLOSURE).

A young Kiog gelding taken on a gate closing expedition. He caused the most trouble due to the presence of horses, horsemen, werebeasts. He escaped from the camp at the Temple of Gunnora. (GATE CLOSURE).

An ancient city in Arvon, built by those who mined the star metal and made machines out of it. They also took care of the gates. The entrance is in a clay trench dotted with crevices. Ibycus destroyed the city's source of power. (ON GUARD OF THE WITCH WORLD).

Kiogów horse, Gureta stallion. (GRIFFIN NEST).

A port in the Land of the Valleys. Before the war with Alizon, it housed the warehouses of the Robnore clan. (MAGIC STONE).

One of the Council of Adepts. At the time of the attempt to create the Great Gate in Lormta, he was old, which is why he did not take part in casting the Great Spell. (MAGIC STONE).

The coastal province of Karsten, growing in riches thanks to what the sea has washed ashore. Fulk married the heiress Verlaine and pursued his ambition to increase his power in Karsten by marrying his daughter Loyse to Prince Yvian. Most likely, Verlaine's coat of arms was a fish with horns on its snout against a red field. (A WORLD OF WITCHES, A WORLD OF WITCHES IN A TRAP).

Fulk's fortress is described as a fortress. The fortress was located near a precipitous bank. Between it and the cliff there was a natural pasture where the castle horses grazed. One or more paths led to the rocky coast, where Fulk shipwreckers searched the wreckage of ships wrecked in storms that frequented the coast of Verlaine. (WORLD OF WITCHES).

A native of the Vales Lands, she was a member of the Robnore clan and the mother of Mereth. She was a trader. She traveled extensively. She found Elsenar's place of imprisonment and agreed to give birth to his child in exchange for the jewel. She was killed in an avalanche during a trade expedition when Mereth was 19 years old. (MAGIC STONE).

Lord of the Valley Region High Hallack, with his family seat in Ithondale. He had ruled many valleys before the war with Alizon. Married twice, he left no male heir. The only heiress to his lands was to be his second wife's daughter, Jacinda. (THE WITCH WORLD'S WITCHCRAFT).

Mountain valley in High Hallack. Probably stretching across the entire interior of the land to the north coast. In Vestdale, also called Vastdale, lay Jorby (called Jurby), one of the principal trading towns of High Halllack. Vastdale was one of the first to fall victim to Alizon. Wark was a minor valley ruled by the Lords of Vastdale. (CRYSTAL GRIFFIN, WITCH WORLD SPELLS).

A woman from the Vupsall tribe. Utta's maid. Branka Ifenga of another Vupsall clan - A gift to Utta, the chief's wife. She had a commanding nature. After Utta's death, she was buried with her in a tomb. (SORCERESS OF WITCHES).

Escore place from Tolar's time. (CAT GATE).

An inhabitant of Alizon from the Kervonela line, a warlord of Kasarian. In the days after the Great Upheaval, he withdrew from political life and devoted himself to dog breeding. An expert on dogs, he lost part of two fingers while separating the puppies. (MAGIC STONE).

The last representative of the prehuman race. He took pity on the primitive people of the old race, giving them wisdom and knowledge. Volt possessed great power and fought against some human tribes that he considered evil. His final resting place was a cave in northern Verlaine, which Simon and Koris had found. Volto's weapon was an axe, which rested with him in the cave. Koris found the axe intact and asked for it. (WORLD OF WITCHES).

Volta's final resting place. A cave hidden from humans, located in northern Verlaine. Until the arrival of Koris, Volt remained there intact for many hundreds of years along with his axe. When Koris received the axe, Volto's remains crumbled to dust. The axe returned to Volta's cave when Koris was seriously wounded, and he was no longer able to wield the weapon. (WORLD OF WITCHES).

A falconer from the time of the Closing of the Gates. He was in Lormt with a group drawing maps of distant lands. (ON GUARD OF THE WITCH WORLD).

The leader of the Vrangs present at a council of war in Green Valley. (THE WIZARD OF THE WITCH WORLD).

A representative of the old breed. A servant or knight in the service of Lord Vortimer, Estcarp's ambassador to Karsten. Vortimer sent Vortgin to warn Jaelithe that he would trumpet the sentence three times. Vortgin accompanied Jaelithe, Simon, Koris, and Loyse in their escape from the city of Kars. He helped warn the old race to flee Karsten. (WORLD OF WITCHES).

A representative of the old breed from Estcarp. An aristocrat from an ancient house, Vortimer was the last ambassador of Estcarp to Karsten. When Yvian declared that the attack from Estcarp was the cause of the death of his envoys and the bride, he decreed a threefold trumpeting of the sentence against all the people of Estcarp in Karsten and all the Karsten families of the old race. Vortimer gathered as many of Estcarp's men as he could in the embassy tower and blew up the building with everyone inside. (WORLD OF WITCHES).

One of the sapient races of Escore, allied with the Green People. Flying creatures with lizard-like heads, narrow and toothed, covered in shiny red scales that contrasted with the blue-green plumage of the rest of the body. Probably called Vorlongs because of the name of their chieftain. (WIZARD OF THE WITCH WORLD, MAGIC SWORDS).

A nomadic people living in northern Escore, traversing areas from the eastern sea to the border mountains with Estcarp. Divided into quarreling tribes. They lived much shorter lives than the Old Race. They use dog sleds with light sleds to get around. They set up camps in the forests so that the tree trunks form tent structures. The walls of the tents were sheets of leather straps woven into sheets. They lit fires outside the tents, and used glowing insects kept in strips of silk-like cloth as a source of light inside. They had highly developed blacksmithing and made beautiful jewelry. (SORCERESS OF WITCHES).

Border Guard. Called Mankut. At the time of the Closing of the Gates, he came to Lormt with people who helped map distant lands. (ON GUARD OF THE WITCH WORLD).

Mare Eydryth, chestnut (SONGWEAVER).

Członek ludu Kiogów. (GNIAZDO GRYFA).

Przedstawiciel Zielonego Ludu, najlepszy znawca gór przygranicznych z Estcarpem. Był przewodnikiem podczas wyprawy Kathtei do Estcarpu by odzyskać utracone przez nią zdolności magiczne. Posiadał bardzo wartościowy koc z nici czerwiów - lekki i składany do wielkości dłoni, który po rozłożeniu stawał się płachtą mogącą przykryć kilku ludzi i zatrzymać ich ciepło. Poważnie ranny w czasie lawiny, w której Kathtea odłączona została od ekspedycji do Estcarpu. (CZARODZIEJKA ZE ŚWIATA CZAROWNIC).

Młoda kobieta z ludu Kiogów, przyjaciółka Joisan. (GNIAZDO GRYFA).

Adept Ciemności z czasów Tolara Jego ściany zostały wyłamane przez siły Plaspera. (BRAMA KOTA).

Patrz Varn. (NA STRAŻY ŚWIATA CZAROWNIC).

Istoty spotykane w Arvonie. O ptasich głowach i ludzkich ciałach, których krew zabija, gdy spadnie na żywą istotę i które walczą nawet po poćwiartowaniu. (TKACZKA PIEŚNI).

Miasto/państwo leżące na południe od Estcarpu za Karstenem. Znany z wyrobów ze szkła. Estcarp utrzymywał z nim stosunki handlowe. Okolice Varnu stanowi bezdrzewna równina, której największymi roślinami były groźne kolczaste krzewy o kształcie wachlarza zwrócone w stronę morza. Na wschód od Varnu rozciągały się góry, których mieszkańcy miasta nigdy nie przekroczyli.
Samo miasto leżało nad zatoką, do której wejścia od strony morza broniły podwodne skały. Po obu stronach wejścia wyrastały strome skalne ściany, z ustawionymi na nich machinami wojennymi. Za tym wejściem rozpościerała sie zatoka w kształcie misy i miasto. Barwne statki w porcie i kolejne tarasy domów o różnych kolorach : najniżej błękit, później zieleń, fiolet, czerwień wina, róż i jasna żółć. Każdy rząd domów stał wyżej od poprzedniego na pochyłym zbocu doliny. Wszystkie drzwi i okna domów ozdabiały zawiłe płaskorzeźby przedstawiające pędy winorośli, na której łodyżkach miast kwiatów były dyski szczelnie wypełnione liniami, mogącymi być runami. Na najwyższym tarasie stały dwa jasnożółte ogromne budynki, z których w tym po prawej stronie głównych schodów przebywała Strażniczka, a ten po prawej, o ciężkich drzwiach z grubrego szkła posiadał ogromną salę o kolumnach z zamglonego szkła wspierających sufit z kręgiem krzeseł.
Lata liczone są przez mieszkańców Varnu od roku założenia miasta. W czasie wyprawy Destree m'Regnant był rok 6810. W tym czasie nastąpiło trzęsienie ziemi i wielka fala zniszczyła dolne tarasy miasta. Większość kobiet poniosła śmierć w swych komnatach. Rzeka płynąca przez miasto zmieniła bieg, znajdując ujście kilka mil dalej.
Miasto zostało odbudowane z zapasów opuszczonych okrętów z wybrzeża południowego kontynentu. (PORT UMARŁYCH STATKÓW).

Sokolnik, Pan Wojny narodu Sokolników po Wielkim Poruszeniu. Gdy dowiedział się o pakcie zaproponowanym przez panią Doliny Morskiej Twierdzy - rozesłał Wezwanie do Linny - zmuszając kobiety z wiosek, by im towarzyszyły. Z jego wiosek uciekła po Wielkim Poruszeniu co piąta kobieta. Wysoki, szczupły i żylasty, miała szare oczy i czarne włosy. (PAKT SOKOLNIKÓW).

Lud zamieszkujący miasto Varn. Nie przynależy do Karsteńczyków, ani Starej Rasy. Boi się morza, choć mieszka nad morzem. Zajmuje sie rybołówstwem w wodach przybrzeżnych używając małych łodzi. Nie spoufalają sie z cudzoziemcami.
Większość ludzi nie opiszczała miasta. Kilka rodów uprawiało pola w okolicach, lub hodowało podobne do owiec stworzenia. Te ostatnie mniejsze i o dłuższych nogach, porośnięte były wełną o długim wełosie, z której tkano nieprzepuszczające wody tkaniny.
Mieszkańcy miasta nosili stebrzystoszare stroje i dziwne nakrycia głowy - stożek okręcony grubąszarfą. Mieli ciemną skórę, wąskie brody i duże ciemne oczy - sztyczie wydłużone za pomocą ciemnych kresek ciągnących się w tył i w górę ku skroniom. Wysocy dostojnicy lub kapłanki używają kryształowych kul, które zmioeniają kolor, pokazując prawdopodobnie zamiary lub Talent obcych.
Stosunki społeczne nakazywały kobietom pozostawać w domach, wyjątek stanowiła kapłanka, odziana na ulicach w długa opończę i kaptur zasłaniający twarz. (PORT UMARŁYCH STATKÓW).

Kraina Eldoru, leżąca w ziemiach porzuconych przez Arvon, by stać się częścią Wielkiego Pustkowia. (KLĄTWA ZARSTHORA).

Twarde i cenne drzewo po wypolerowaniu błyszczące jak złoto. Użyte do wyrobu stołu i ław w świątyni Gunnory na południe od Varu. (NA STRAŻY ŚWIATA CZAROWNIC).

Mieszkaniec Zielonej Doliny, zwiadowca w czasach Zamknięcia Bram. (NA STRAŻY ŚWIATA CZAROWNIC).

Koń Kiogów zabrany na wyprawę zamknięcia bram. Zaprzyjaźniony z Vasanem. (ZAMKNIĘCIE BRAM).

Młody wałach Kiogów zabrany na wyprawę zamknięcia bram. Sprawiał największe kłopoty w związku z obecnością wierzchowców jeźdźców zwierzołaków. Uciekł z obozu przy Świątyni Gunnory. (ZAMKNIĘCIE BRAM).

Pradawne miasto na terenie Arvonu, zbudowali je Ci, którzy wydobywali gwiezdny metal i tworzyli z niego maszyny. Zajmowali się również bramami. Wejście znajduje się w usianym szczelinami gliniastym wykopie. Ibycus zniszczył źródło mocy miasta. (NA STRAŻY ŚWIATA CZAROWNIC).

Koń Kiogów, ogier Gureta. (GNIAZDO GRYFA).

Port w Krainie Dolin. Przed wojną z Alizonem mieściły się tam magazyny klanu Robnore. (MAGICZNY KAMIEŃ).

Jeden z Rady Adeptów. W czasach próby utworzenia Wielkiej Bramy w Lormcie stary, dlatego nie brał udziału w rzucaniu Wielkiego Czaru. (MAGICZNY KAMIEŃ).

Przybrzeżna prowincja Karstenu, wzrastająca w bogactwa dzięki temu, co morze wyrzuciło na brzeg. Fulk ożenił z dziedziczką Verlaine i rozwijał swe ambicje powiększenia władzy w Karstenie przez ślub swej córki Loyse z księciem Yvianem. Najprawdopodobniej herbem Verlaine była ryba z rogami na pysku na tle czerwonego pola. (ŚWIAT CZAROWNIC, ŚWIAT CZAROWNIC W PUŁAPCE).

Forteca Fulka opisywana jest jako twierdza. Forteca położona była w pobliżu urwistego brzegu. Między nią a klifem położone było naturalne pastwisko, na którym wypasano zamkowe konie. Jedna lub więcej ścieżek prowadziło w kierunku skalistego wybrzeża gdzie poławiacze wraków Fulka przeszukiwali szczątki statków rozbitych w czasie sztormów częstych u wybrzeży Verlaine. (ŚWIAT CZAROWNIC).

Mieszkanka Krainy Dolin, pochodziła z klanu Robnore, matka Mereth. Zajmowała się handlem. Wiele podróżowała. Odnalazła miejsce uwięzienia Elsenara i zgodziła się urodzić jego dziecko w zamian za klejnot. Zginęła pod lawiną w trakcie wyprawy kupieckiej, gdy Mereth miała 19 lat. (MAGICZNY KAMIEŃ).

Lord z Krainy Dolin High Hallack, z siedzibą rodu w Ithondale. Miał pod rządami wiele dolin przed wojną z Alizonem.. Dwukrotnie żonaty, nie pozostawił męskiego spadkobiercy. Jedyną spadkobierczynią jego ziem miała zostać córka drugiej żony - Jacinda. (CZARY ŚWIATA CZAROWNIC).

Dolina górska w High Hallack. Prawdopodobnie rozciągająca się przez całe wnętrze krainy do północnego wybrzeża. W Vestdale zywanej też Vastdale, leżało Jorby (zwane Jurby), jedno z głównych miast handlowych High Hallack. Vastdale jako jedna z pierwszych padła ofiarą Alizonu. Wark była pomniejszą doliną rządzoną przez lordów Vastdale. (KRYSZTAŁOWY GRYF, CZARY ŚWIATA CZAROWNIC).

Kobieta z pleminia Vupsallów. Służąca Utty. Branka Ifenga z innego klany Vupsallów - podarowana Utcie żona wodza. Miała władczą naturę. Po śmierci Utty pochowana razem z nią w grobowcu. (CZARODZIEJKA ZE ŚWIATA CZAROWNIC).

Miejsce Escore z czasów Tolara. (BRAMA KOTA).

Mieszkaniec Alizonu z linii Kervonela, wój Kasariana. W czasach po Wielkim Poruszeniu posunięty w latach, usunął się z życia politycznego i poświęcił hodowli psów. Znawca psów, stracił część dwóch palców rozdzielając szczenięta. (MAGICZNY KAMIEŃ).

Ostatni przedstawiciel przedludzkiego rodzaju. Ulitował się nad prymitywnymi ludźmi starej rasy dając im mądrość i wiedzę. Volt posiadał ogromną moc i walczył przeciw jakimś ludzkim plemionom, które uważał za złe. Jego miejscem ostatecznego spoczynku była jaskinia w północnym Verlaine, którą odnaleźli Simon z Korisem. Bronią Volta był topór, który spoczął wraz z nim w jaskini. Koris odnalazł topór nietknięty i poprsił o niego. (ŚWIAT CZAROWNIC).

Miejsce spoczynku Volta. Jaskinia ukryta przed ludźmi, położona w północnym Verlaine. Do czasu przybycia Korisa Volt pozostawał tam nienaruszony przez wiele setek lat wraz ze swoim toporem. Gdy Koris otrzymał topór - szczątki Volta rozpadły się w proch. Topór powrócił do pieczary Volta gdy Koris został poważnie ranny, i nie mógł już posługiwać się tą bronią. (ŚWIAT CZAROWNIC).

Sokolnik z czasów Zamknięcia Bram. Przebywał w Lormcie wraz z grupą kreślącą mapy odległych ziem. (NA STRAŻY ŚWIATA CZAROWNIC).

Przywódca Vrangów obecny na naradzie wojennej w Zielonej Dolinie. (CZARODZIEJ ZE ŚWIATA CZAROWNIC).

Przedstawiciel starej rasy. Służący albo rycerz na usługach lorda Vortimera, ambasadora Estcarpu w Karstenie. Vortimer wysłał Vortgina by ostrzec Jaelithe o trzykrotnym odtrąbieniu wyroku. Vortgin towarzyszył Jaelithe, Simonowi, Korisowi, i Loyse w ucieczce z miasta Kars. Pomagał ostrzec przedstawicieli starej rasy, by uciekali z Karstenu. (ŚWIAT CZAROWNIC).

Przedstawiciel starej rasy z Estcarpu. Jako arystokrata ze starożytnego domu, Vortimer był ostatnim ambasadorem Estcarpu w Karstenie. Kiedy Yvian oświadczył, że atak z Estcarpu był przyczyną śmierci jego wysłanników i panny młodej, zarządził trzykrotne odtrąbienie wyroku na wszystkich ludzi z Estcarpu przebywających w Karstenie i wszystkie karsteńskie rodziny ze starej rasy. Vortimer zebrał największą liczbę ludzi z Estcarpu, jaką mógł w wieży służącej za ambasadę i wysadził budynek ze wszystkimi wewnątrz. (ŚWIAT CZAROWNIC).

Jedna z rozumnych ras Escore, sprzymierzona z Zielonym Ludem. Latające istoty o głowach jaszczurek, wąskich i uzębionych, pokrytych połyskliwymi czerwonymi łuskami, które kontrastowały z niebieskozielonym upierzeniem reszty ciała. Prawdopodobnie nazywane Vorlongami z racji nazwy ich wodza. (CZARODZIEJ ZE ŚWIATA CZAROWNIC, CZARODZIEJSKIE MIECZE).

Koczowniczy lud zamieszkujący północne Escore przemierzając obszary od wschodniego morza do gór granicznych z Estcarpem. Podzielony na skłócone plemiona. Żyli znacznie krócej od Starej Rasy. Do przemieszczania używają psich zaprzęgów z lekkimi saniami. Rozbijają obozy w lasach tak, by pnie drzew stanowiły konstrukcje namiotów. Ściany namiotów stanowiły płachty ze splecionych w płachty skórzanych rzemieni. Ogniska palili na zewnątrz namiotów, zaś jako źródła światła wewnątrz używali świecących owadów trzymanych w pasmach tkaniny podobnych do jedwabiu. Posiadali wysoko rozwinięte kowalstwo, wykonywali piękną biżuterię. (CZARODZIEJKA ZE ŚWIATA CZAROWNIC).

Strażnik Graniczny. Zwany Mańkutem. W czasach Zamknięcia Bram przyjechał do Lormtu wraz z osobami pomagającymi kreślić mapy odległych ziem. (NA STRAŻY ŚWIATA CZAROWNIC).

Klacz Eydryth, kasztanka (TKACZKA PIEŚNI).